Met de nieuwe Noorse eigenaar Orkla Foods, opent de Nederlandse formule New York Pizza vol de aanval om definitief door te breken in onze buurlanden Duitsland en België. Welke andere Nederlandse eetconcepten behoren eigenlijk tot onze exportproducten? Deel 1 van een miniserie over Nederlandse formulebouwers over de grens.

NEW YORK PIZZA IN DUITSLAND

In 1993 opende ondernemer Philippe Vorst de eerste vestiging van New York Pizza aan het Spui in Amsterdam. Het zijn de jaren dat in ons land pizzadelivery naar Amerikaans voorbeeld een enorme vlucht neemt in de steden. 225 Nederlandse vestigingen later, is New York Pizza overgenomen door het Noorse voedingsconcern Orkla Foods. Dit betekent dat er kapitaal beschikbaar kwam voor een internationale expansie, waaraan dan nu ook volop wordt gewerkt.

Op eigen kracht ondernam New York Pizza al drie keer in zijn bestaan een poging bij onze oosterburen, waarbij gebrek aan schaalgrootte het avontuur steeds nekte. Met overnames van Duitse regionele pizzaspelers als Firma Stückwerk (32 filialen), Flying Pizza (43) en Pizza Planet (32) is New York Pizza nu al een partij van behoorlijk formaat in Duitsland.

Waarmee New York Pizza zich van oudsher onderscheidt, is het vriesverse deeg uit de eigen fabriek Euro Pizza Products. De productiecapaciteit is in recente jaren drastische uitgebreid om de gewenste groei te kunnen verwezenlijken. Het bedrijf is daarnaast gekend om zijn uitgekiende data-dashboards, die de verkoop in de vestigingen realtime kunnen monitoren. Naast Duitsland, wil New York Pizza ook in België uitbreiden: er zijn bij onze zuiderburen nu zes outlets.

FRITES ATELIER IN BELGIË

Of we de Belgische restaurants van topchef Sergio Herman aan mogen merken als succesvol exportproduct is een beetje een twijfelgeval. Immers, opgegroeid in Zeeuws-Vlaanderen, is Herman bijna een halve Belg. Nadat hij sterrenrestaurant Oud Sluis*** sloot, opende Herman in 2014 The Jane** in Antwerpen en (na verkoop) bijna twee jaar geleden Italiaans restaurant Le Pristine en Le Pristine Café in de Vlaamse havenstad.

In 2016 lanceert Herman samen met partners in ons land zijn eerste zogenaamde ‘haute friture’ onder de naam Frites Atelier. Vestigingen openden, vestigingen sloten. In 2017 streek Herman, ooit snackbarmedewerker, in Antwerpen neer met zijn eerste Belgische Frites Atelier. Gent en Brussel volgden in de jaren daarna. Anders dan in ons land, zijn de Belgische vestigingen luxe frietrestaurants met veel zitplaatsen. Geschoeid op deze ‘Belgische’ formule opende eind vorig jaar onder de hoede van Vermaat Groep als franchisenemer trouwens ook een Frites Atelier in Designer Outlet Roosendaal.

THE SEA FOOD BAR IN LONDEN

The Sea Food Bar van de Brabantse visfamilie De Visscher opende bijna tien jaar geleden een restaurant in Amsterdam. De zaak is invloedrijk. Zo is het succes van oesters in ons land in belangrijke mate aan The Sea Food Bar toe te schrijven. Tussendoor was er veel te doen over het subconcept The Sea Food Shop: de gemeentelijke overheid duldde deze blurring-vorm van horeca en detailhandel niet. Maar The Sea Food Bar liet zich niet uit het veld slaan. Nu zijn er drie hoofdstedelijke vestigingen, naast een visrestaurant in Utrecht en, sinds augustus vorig jaar, een vestiging in de hippe Londense wijk Soho.

BRAM’S GOURMET IN ESSEN

’Frites von Holland' was ooit een merknaam op zich in Duitsland. Zo maakten op Nederlandse leest geschoeide concepten als Patat Store, gestart door een Rotterdammer, jaren geleden naam en faam bij onze oosterburen. Afgezien van tijdelijke avonturen van cafetariaformule Snackpoint in Duitsland, waagde Bram's Gourmet Frites als enige Nederfrietconcept echt de sprong over de grens. Enkele jaren geleden opende een vestiging in Essen. In ons land is Bram’s Gourmet (loaded fries-formule in zeecontainers) inmiddels samengevoegd met het reguliere Bram Ladage-concept. Maar in Essen kun je vandaag de dag nog altijd twee outlets van Bram’s Gourmet Frites vinden.

MISLUKT EN MEEST SUCCESVOL

De succesverhalen blijven, de mislukte avonturen worden vaak snel vergeten. Lang niet altijd is buitenlandse expansie succesvol. Het van oorsprong Nederlandse wokconcept YamYam had ruim tien jaar geleden kleine outlets in Barcelona, München, Parijs, Kopenhagen, Berlijn, Londen, Boekarest en Tallinn, de hoofdstad van Estland. In 2014 werd YamYam failliet verklaard.

Het grootste Nederlandse succesverhaal in de internationale foodservice, is opvallend genoeg een bedrijf dat zelf geen maaltijden bereidt. Namelijk: Thuisbezorgd.nl ofwel Takeaway.com ofwel Just Eat Takeaway van Jitse Groen. Zeven jaar na de start van dit platform in Nederland, in 2007, deed Groen zijn eerste overname. Hij kocht branchegenoten in landen als Oostenrijk, Duitsland, België, Denemarken, Franken en het Verenigd Koninkrijk.

Met recentere overnames als Just Eat en Grubhub, vertegenwoordigt het bedrijf nu een omzetwaarde van bijna 30 miljard euro (de zogenaamde GTV, ofwel bruto transactiewaarde) aan bezorgmaaltijden van bijna 600.000 restaurants. De eigen omzet nadert de drie miljard.