Het werk in de bediening, en al helemaal op een terras, draait maar om één ding: het voorkomen van stress, gedoe en ongezelligheid bij gasten en collega’s. Allemaal heel slecht voor de sfeer, voor de besteding van gasten en voor de beleving in het algemeen. Maar wie is daar verantwoordelijk voor?

De TerrasBaas (M/V). De terrasbaas heeft uitstraling, kijkt mensen vriendelijk aan, straalt een plezierige autoriteit uit en is altijd in control. De terrasbaas is duidelijk, wijst gast en collega de weg en voorkomt dat gasten het op hun heupen krijgen en dingen ‘zelf gaan doen’ (verhuizen, verplaatsen, naar de bar lopen, handdoeken uitkloppen, uitkleden, etc.).

De baas staat niet in een wijk

De terrasbaas heeft NOOIT zelf een wijk, en is ook niet de host. Hij staat ‘over’ en is oliemannetje, smeert alle schakels en houdt overzicht. Verdient zichzelf vanaf 15 bezette tafels in een kwartier per uur terug en is politieagent, leider, uithangbord, visitekaartje, sfeerbeheerder, beveiliger, muziekmanager, chef asbak en laatste controle aan tafel in één. De terrasbaas heeft overduidelijk veel plezier in zijn of haar werk. Bij de zaak waar deze terrasbaas werkt, is precies om die reden veel voller dan op het terras van de buren.  Logisch. Dat komt door hem of haar.

Penny wise, pound foolish

Het is mij al jaren een raadsel waarom de man of vrouw die dit heel goed zou kunnen, want bijna iedere zaak heeft zo’n man of vrouw in de geledingen, toch altijd maar weer achter de bar staat of met dienbladen loopt. Ik vind dit het ultieme voorbeeld van penny wise, pound foolish in de horeca. Door een terrasbaas te hebben die rondloopt, uitstraalt en sfeer maakt, stijgt je omzet en daalt dus automatisch het percentage personeelskosten. Nog zo vaak snapt een ondernemer niet dat gasten en medewerkers zich veel beter gedragen als er iemand is die zijn handen vrij heeft.

Maar goed, die terrasbaas, of die restaurantbaas, die moet er wel écht zin in hebben. Want toen ik vorige week lunchte in een mooie zaak waar ik graag kom, juist vanwege de aanwezigheid van een echte baas op de vloer, toen zag ik wat ik wel vaker zie... De charismatische vrouw was even niet het oliemannetje, geen leider, geen visitekaartje, geen uithangbord en geen politieagent. Het gevolg: haar collega’s verslapten, de sfeer was niet top en aan sommige tafels daalde de gevoelstemperatuur met 7 graden. De oorzaak? De ‘baas’ zat met een laptop aan de bar. Druk met het rooster van de volgende dag. Nou net een taak die zij volgens mij niet zou moeten doen…

---

Over Wouter Verkerk

Wouter Verkerk schrijft columns, blogs en boeken over gastvrijheid. Hij ontwikkelde diverse gastvrijheidsmodellen. Hij is een veelgevraagd spreker op het gebied van horeca en gastvrijheid en begeleidt horecaondernemers en hun teams door heel Nederland.

Deze column verscheen eerder op wouterverkerk.nl.
Fan van de columns van Wouter? Lees dan hier waarom er best een bezem kan door de bediening »