Nergens wordt het leven zo uitbundig gevierd als in de wereld van eten, drinken, slapen en gastvrijheid. Toch is de hospitalitysector ook een sector waar de liefde en de lust veelvuldig wordt misbruikt. 

Ongewenst ‘amicaal’ gedrag doet zich helaas ook voor in het gastvrijheidsvak. De foodsector is een branche waar #metoo – zoals het in de volksmond wordt genoemd – relatief veel voorkomt. Uit een enquête van FNV Horeca blijkt dat 22% van de horecamedewerkers wel eens seksueel geïntimideerd is. Binnen foodservice is dit percentage niet bekend, maar het ligt niet veel lager, gok ik. Zeker niet als je kijkt naar de definitie die de wet geef aan seksuele intimidatie: ‘verbaal, non-verbaal of fysiek gedrag met een seksuele lading’.

Ik loop inmiddels zo’n 15 jaar mee in de foodservicesector en heb de nodige ervaring in de horeca, in de cateringwereld, binnen verschillende foodnetwerken en in mijn huidige rol als hoofdredacteur voor Food Inspiration. Helaas heb ik in die 15 jaar op het gebied van seksueel overschrijdend gedrag ook het nodige meegemaakt. Een kleine greep uit die gebeurtenissen:

De baas van de foodproducent waar ik vroeger werkte, die elke week over m’n rug aaide, en dan vroeg of ik ook even over zijn rug wilde wrijven omdat hij zei last te hebben van z’n spieren. Een man die mij bij een netwerkbijeenkomst altijd veel te amicaal drie zoenen geeft, en tegelijkertijd met z’n handen een soort ware bodycheck doet. Een groep mannen die tijdens een presentatie van een vrouwelijke collega aan het ‘grappen’ was over wat ze met de dame in kwestie in de slaapkamer wilden doen. Een van de mannen uit de groep die – toen ik er iets van zei – een arm om me heen sloeg en voorstelde dat ik wel mee mocht doen. Een chef die tijdens een interview een rondleiding gaf door zijn restaurant, en vervolgens door zijn huis. Toen we op zijn slaapkamer aankwamen kwam hij dichtbij mij staan, en fluisterde in m’n oor dat seks voor hem heel belangrijk was. Twee kerels in de kroeg waar ik achter de bar stond, die op een rustige avond vroegen of ik bij ze aan tafel kwam zitten. Nadat ik dat deed legde nummer een z’n handen ongeveer in m’n kruis. Toen ik vervolgens opstond en wegliep gaf nummer twee me een tik op m’n billen.

Zijn dit zaken waar ik aangifte van zou doen? Allemaal niet. Zijn dit situaties die ik prettig vond? Ook allemaal niet.

Begrijp me niet verkeerd: ik houd van de foodservicesector en van de (meeste) mensen die daarin werkzaam zijn. Wat hebben wij een geluk dat we mogen werken in de mooie wereld van eten, drinken, slapen en gastvrijheid! Laten we met elkaar dan ook zo vaak mogelijk proosten op ons mooie vak. En op het leven. En op de liefde. Maar op een voorwaarde: handen thuis, behalve als je naast een vrouw (of man!) staat die jou heeft duidelijk gemaakt dat het jouw vrouw/man is (voor die avond).

Reageren op deze column? Stuur een mailtje naar maaike@foodinspiration.nl.