"Iedereen ging meteen in de actiestand en ging nadenken over wat we wel konden doen"

Eva Amsterdam is Channel Marketing Manager Horeca & Wholesale bij Coca-Cola European Partners Nederland (CCEP), de grootste bottelaar van Coca-Cola. Zij is verantwoordelijk voor het vertalen van de merkplannen richting horeca en groothandels. Met andere woorden: zoveel mogelijk ondernemers enthousiast maken om Coca-Cola te schenken. Eva schoof aan bij GEN•F Live, een online talkshow gepresenteerd door het netwerk voor jonge food professionals GEN•F, en vertelde over haar ervaringen tijdens de coronacrisis.

Je bent vier maanden geleden gestart met je nieuwe functie. Hoe was jouw inwerktraject?

"Het was bijzonder. Maar iedereen was meteen bereid op een creatieve manier met elkaar in contact te blijven. Ik vond het leuk om te zien dat iedereen met positieve energie deze verandering inging, terwijl het helemaal niet om iets leuks gaat."

"Iedereen ging meteen in de actiestand en ging nadenken over wat we wel konden doen. Als Nederland zijn we daar heel snel in. Wij zijn een land dat meteen van start gaat. Eén van de initiatieven waar we bij betrokken waren was #helpdehoreca van Koninklijke Horeca Nederland. Dit was een platform waarop consumenten tegoedbonnen kunnen kopen voor restaurants zodat die nog wat inkomsten hadden. Veel bedrijven die normaal concurrent zijn kwamen bij elkaar om een enorm bereik te halen voor deze campagne. Bijna 20 procent van alle horecazaken heeft zich aangemeld en er is voor meer dan 2,5 miljoen aan bonnen gekocht."

"Vanuit onszelf zijn we het initiatief #Geefjedrankjedoor gestart. Dat was een initiatief samen met onze partners en klanten. Onze klanten zijn het hardst geraakt en wij kijken waar we mogelijk kunnen helpen. Met dit initiatief hebben we bij onze klanten dranken die nog maar één of twee maanden houdbaar waren ingezameld en ingeruild voor vouchers zodat ze straks nieuwe dranken kunnen bestellen. Die ingezamelde dranken zijn naar onder andere de Voedselbank, het Leger des Heils, en het Rode Kruis gegaan. Ruim 700.000 drankjes. Dit is een mooi voorbeeld van hoe in deze periode heel veel dingen ineens kunnen. Normaal gesproken zou je dit nooit kunnen vragen maar nu werkt iedereen mee. Dat is heel gaaf."

Hoe is het voor een marketing gedreven bedrijf als Coca Cola om ineens te stoppen met marketing?

"Lastig. Ook voor de mensen die er werken. Coca-Cola is een wereldwijd bedrijf, maar normaal gesproken zijn we gewend om ons eigen ding te doen. Wij willen graag actie ondernemen, maar je moet in deze periode eenduidige besluiten nemen. Nu moesten we allemaal pas op de plaats maken en wachten op het besluit van het globale bedrijf. Mensen vonden het heel moeilijk om stil te blijven zitten."

"Het besluit was om helemaal niets aan marketing te doen, dat vonden we niet passend in deze situatie. Zelfs geen social media. We hebben bijvoorbeeld niet over onze nieuwe Fuze Tea smaak kunnen vertellen. In ruil daarvoor hebben we wereldwijd $120 miljoen aan goede doelen kunnen geven, in Nederland $400.000 aan het Rode Kruis. In plaats van iets zeggen hebben we echt dingen kunnen doen. Het was even wennen. Normaal hebben we veel lokale vrijheid en die was even weg. Maar dan kan je samen wel hele gave dingen doen."

"Op persoonlijk niveau vind ik dat de creativiteit van deze periode ook nieuwe kansen schept"

Hoe is de samenwerking tussen marketing en sales gegaan bij CCEP? Je moet ondernemers toch helpen in een gekke tijd.

"Normaal gesproken gaan we bij de klanten langs. Dat kon niet meer. We zijn wel continu in gesprek gebleven. De meeste managers kennen hun klanten heel goed. In eerste instantie ging dat gesprek helemaal niet over business, maar meer ‘hoe gaat het met je?’ We zijn het gewend via onze klanten goed te weten wat er speelt en wat de behoeftes zijn, en dat zijn we blijven doen. We houden continu een vinger aan de pols."

"We helpen door mee te denken en onze kennis delen. Hoe kan je jouw marges verhogen nu er minder mensen in een restaurant mogen bijvoorbeeld. Met een perfect serve kan je net iets meer voor een drankje vragen en net iets meer per klant verdienen. Ook denken we mee over digitale menu-oplossingen. In sommige gemeenten mag je helemaal geen fysieke materialen op tafel hebben. Hoe kan je daarmee omgaan? Het is echt op de individuele behoefte van de klanten inspelen. Uiteindelijk willen we ze ook helpen met mensen naar de horeca toe brengen."

Hoe was het om ondernemers echt te kunnen helpen?

"We hoorden dat ondernemers naar alternatieve manieren zochten om hun gasten te bereiken. We zijn bannercampagnes gestart voor restaurants om mensen in hun omgeving te laten zien dat ze open waren voor bezorging. Op persoonlijk niveau vind ik dat de creativiteit van deze periode ook nieuwe kansen schept. Zo zijn er nu ook sterrenrestaurants die bezorgen. Normaal moet je daar een jaar voor sparen maar nu kan je het opeens wel betalen. Thuis maak je daar een leuke ervaring van en heb je de kans om bijzonder eten te proeven. Ik hoop dat het blijft, er wordt een nieuwe doelgroep mee aangesproken door een stukje betaalbaarheid dat je normaal gesproken niet kan bieden."

"Het kan rustgevend zijn als die druk even wegvalt"

Hoe heb je de afgelopen periode persoonlijk ervaren?

"Ik denk dat veel millennials het gevoel van heel graag willen herkennen. Zo graag dat het je bijna overweldigt. Je vergelijkt je niet alleen meer met je buurman maar met iedereen op social media. De dromen worden steeds groter. De afgelopen periode is een hele nare situatie, maar de bubbel die het creëert, dat zelfs de grootste instagrammers zitten de puzzelen in plaats van gave reizen te maken, nam ook wel een stukje van de fear of missing out (FOMO), de druk om altijd door te blijven gaan, weg. Alles lag even stil, en dan merk je pas hoeveel invloed het heeft als je constant bezig ben met ‘kan ik niet meer?’ Het kan rustgevend zijn als die druk even wegvalt. Als het gewoon even goed is zo."

"Zelfs als die FOMO weg is zit ik nog niet graag stil. Ik vind het dan ook leuk om de dingen die ik ontdek met mensen te delen. Zo is mijn oma van in de 90 heel goed in facetimen. Ook ben ik veel gaan wandelen bij mij in de buurt. Een collega vertelde me dat je bij de gemeente heel makkelijk een grijper kan aanvragen en zo kan je tijdens je wandeling ook wat opruimen. Ik vond dat heel fijn, want in doelloos rondlopen was ik ook niet goed. Dit gaf me het gevoel dat ik nuttig was. Zelfs de ‘toiletpapiercrisis’ bracht nieuwe dingen met zich mee. De good roll, een bedrijf waarvan de winst deels naar het bouwen van toiletten in Afrika gaat, was nog prima te krijgen. En het toilet zag er vrolijker uit dan ooit. Ik vond het leuk om dit soort nieuwe dingen te ontdekken. Maar ik ben me ervan bewust dat ik die ruimte heb omdat ik de stabiliteit van een vaste baan, een huis, en inkomsten heb. Ik besef me hoe goed ik het heb vergeleken met andere mensen in de wereld en Nederland. Het is een voorrecht dat ik mijn tijd naast het werk voor dit soort dingen heb kunnen gebruiken."

Fotografie: Joni Israeli