Het is tijd om terug te gaan naar de tijd van pakweg een jaar of vijf geleden. Of misschien kan ik voor de zekerheid beter een jaar of tien geleden zeggen. Terug naar de tijd waarin gasten nog bijna heilig waren voor horecabedrijven. Ze waren prins en prinses, koning en koningin. De hooggeëerde gast, de mythische figuur waar we alles voor deden en lieten. ‘Afblijven, dat is voor De Gasten!’, ‘Ssssst! Straks horen De Gasten het nog!’ en ‘Wil jij nog gauw even stofzuigen, voordat De Gasten komen…’

Klagende horecaondernemers bestonden niet

Als een gast in die tijd aan horecamensen vroeg: ‘En hoe gaat het nu met jou?’ Dan zei de horecaman- of vrouw altijd – zelfs als hij of zij in scheiding lag, op het randje van faillissement stond, ouders ziek, dak lek, personeelstekort en ruzie met de buren: ‘Hier gaat het geweldig, zowel zakelijk als privé, wij krijgen energie van dagen als vandaag! We gaan uw dag onvergetelijk maken!’ Klagende horecamensen, die had je niet. Het was je eer te na, een gast lastigvallen met je eigen sores… Die gast had misschien zelf wel genoeg ellende en wilde dat nu juist een paar uurtjes vergeten. Met ons gaat het goed, altijd.

De ongekende tijden van de coronacrisis hadden echter ongekende effecten. Horecamensen ontkwamen er ineens niet meer aan om eerlijk te zijn over hun benarde positie. Aan talkshowtafels verschenen vertegenwoordigers van de branche en de kranten stonden vol over het noodlot dat vooral de horeca trof. En dat was pas het begin want naast corona-ellende volgde er personeelstekort, problemen in de aanlevering en na nog meer coronaleed was de energiecrisis het volgende cadeautje voor de horecaondernemer. Dat poets je niet zomaar weg: daar waar het hart van vol is, daar stroomt de mond van over. En menig ondernemer gebruikt zijn gast nog altijd als therapeut.

“Menig ondernemer gebruikt zijn gast als therapeut”

Een aangestoken kaars en een luisterend oor

Maar… De horeca is al weer een dik jaar open, gasten zijn de weg niet vergeten en hebben behoefte aan vieren, feesten, samenkomen, herdenken en misschien ook wel ontsnappen. De wereld staat in brand en veel mensen ervaren aan den lijve hoe uitdagend de tijd waarin we leven is. Er zijn zorgen en de horeca is – al honderden jaren – een plek om aan die zorgen te ontsnappen, al is het maar voor een uurtje. Ontspannen, voor even vergeten dat er problemen bestaan. De horeca is weer het theater van de lach en de traan, waar voor jou als gast alleen lekker eten, een aangestoken kaars, fijne muziek en oprechte aandacht bestaan. Dat is geen plek om te worden geconfronteerd met de ellende van de man of vrouw achter de bar of aan jouw tafel.

Hier gaat het fan-tas-tisch!

En weet je, als het je lukt die knop weer om te zetten, dan zul je zien dat het ook met jou al snel weer beter gaat. Dan doe je weer iets wat je leuk vindt. Je koos immers niet voor niets voor dit vak. Dan vind je de energie weer terug en komt het (werk)geluk ook weer. Voor je het weet zijn de glazen weer halfvol. Het gaat hierom: gasten gelukkig maken, niet gasten vragen jou gelukkig te maken. Er echt zijn voor je gasten, niet gasten vragen om er voor jou te zijn. 

Het gaat dus ge-wel-dig! ‘Echt fantastisch, we mogen niet mopperen hoor. We vinden het heel fijn dat u voor ons hebt gekozen, van harte welkom! En hoe gaat het nu met je moeder, al weer wat beter hoop ik. Nog een lekkere cappuccino? En wat fijn dat de zon er weer doorkomt hè?!’

---

Over Wouter Verkerk

Wouter Verkerk schrijft columns, blogs en boeken over gastvrijheid. Hij ontwikkelde diverse gastvrijheidsmodellen. Hij is een veelgevraagd spreker op het gebied van horeca en gastvrijheid en begeleidt horecaondernemers en hun teams door heel Nederland.

Deze column verscheen eerder op wouterverkerk.nl.
Fan van de columns van Wouter? Lees dan hier zijn column over de onmisbare rol van een goede terrasbaas »